Marathi Kavita – आजची पिढी

1
1640

आजकालची जीवनशैली द्रृष्ट लागण्यासारखीच आणि कदाचित द्रृष्ट लागलेलीच…

या धकाधकीच्या वातावरणात खालवत चाललेल्या दर्ज्याला ही कविता अर्पण..

आजची पिढी

Marathi Poem
Marathi Poem

तिशीत लागली चाळीशि
अन् विचारांची कुवत विशीची
पंख लावलेत घारीचे
अन् झेप मात्र बेडकाची

अनुभवांच्या पुडक्याला
म्हणतोय गाठोडं
कलप लावल्या केसांना
म्हणतोय तारूण्य

वरवरल्या जखमांना
म्हणतोय घाव
अन् जागरणाच्या डोळ्यांना
पोक्तपणाचा आव

भर जवानीत
माझ्या पाठीला उसण
औषधांवर माझं
रोजचं पोषण

उथळ वादाला
नाव देतो चर्चासत्र
चार ओळींच्या ई-मेलला
म्हणतो पत्र

साडे आठ तास खुर्ची गरम करून;
वाढवतोय मी पोटाचा घेर
फॅशन म्हणून ढगळा शर्ट घालून;
पोट लपवायचा करतोय खेळ

सुखसुविधांच्या विळख्यात
बुडलो़य मी पार
घरबसल्याच होतोय
माझा मंडई-बाजार

घर घेतलं पाचव्या मजल्यावर,
म्हटलं होईल थोडा व्यायाम
लिफ्ट लावली बिल्डरनं,
फसला माझा प्रोग्राम

डेंटिस्ट कडे गेलो होतो
दात काढला उपटून
शेजारी बसल्या साठीतल्या तरूणाने
बत्तिशी दाखवली विचकून

खरंच सांगतोय तुम्हाला…
शेजारी बसल्या साठीतल्या तरूणाने
बत्तिशी दाखवली विचकून

csudhanwa

Source :- http://csudhanwa.wordpress.com

1 COMMENT

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here