MarathiBoli Competition 2016 – Marathi kavita – पहाड
आई सह्याद्रीचा कडा ;बाप हिमालय माझा.
वादळांना रोखतोया ;नाही लेकरेंना ईजा.
झाली जर्जर वहाणं ;बाप तिलाच जपतो.
सूर्य येतो डोईवर; बाप उन्हात तापतो.
टाके सद-याला त्याच्या; तरी नाही घेतं नवा.
माझा “बा” लय मोठा; जळे लामणदिवा.
पोरं उपवर झाली ; नाही डोळ्यात नीज .
फरफट पोरीसाठी ; त्याच्या पायामधी वीज
पैका पैका जमवितो ; नाही घडीचा विसावा.
माझ्या कवितेचा हिरो ; “बा” सुखात दिसावा ;
बाप पहाडा सारखा; आभाळही पुढे थिटे
माह्या चामड्याची चप्पल; ऋण तरी नाही फिटे.
श्री. धनाजी जनार्दन बुटेरे
पोई कल्याण ठाणे