Marathi Kavita – सजन माझा

0
2816

Marathi Kavita – सजन माझा

Marathi Kavita-Sajan-Maza

सांज  बाई
बुडुनी  गेली
स्वयंपाक सारा
करुनी झाला

गेला कुठे
सजन माझा?
रोज येतो
नाही आला .

वाट पाहत
दारात उभी
कधी येतो?
चिंता कपाळी.

कुत्राही  बाई
नाही झेपावला
निपचित दारात
पडून राहिला.

काळीज माझं
चिरू लागलं
काय केल्या
मन गळालं

कधी आला
कुठे कळालं
पदरात रडू
गेली झोपाई.

कुशीत शिरुनी
आसवे पुसली
जाग नाही
आली सकाळी …।

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here